ظلم مزه ی سوپ های تازه خلق شده ی چینی را می دهد، وقتی از جنین مرده ی نوزادان غذایی مغذی        –واحتمالا- دلچسب تهیه می کنند.{2}
ظلم به بی رحمی جراحی های پلاستیک است. وقتی هشت میلیون از آدم های آمریکایی باهم تصمیم می گیرند زیر تیغ جراحی بروند و چوب حراج به اندام خود بزنند.{3}
ظلم به بدبویی سیگارها و مشروبات فرانسوی می ماند. شاید هم گاهی وقتی می خواهد ظاهر زیبایی برای خود درست کند خودش را به شکل کرم پودرها و خط چشم ها و لوازم آرایشی زنانه در می اورد.{4}
ظلم به بسته بندی های پنیر صبحانه ی ما هم رسیده است.وقتی قالب و اندازه همان است، اما پنیرها هرروز کوچک و کوچک تر می شوند.به نوشابه های خانواده که قبل از آن که خورده شوند ، نصفشان از گاز خالی شده است.
ما حتی به خودمان هم ظلم می کنیم ،وقتی از سلامتی و جوانی و شادابی مان برای آینده پس اندازی باقی نمی گذاریم و قدر فرصت های خالی مان را نمی دانیم.
ظلم حالا، مثل علفی هرز دور و برمان ریشه دوانده است.
وای اگر ریشه کن شود، دنیا چه حالی می شود!
 
1.شفیعی سروستانی،اسماعیل. جاهلیت مدرن در رویارویی با امام زمان "عج". تهران: موعود عصر"عج"، 1389، صفحه ی 294
2.همان .صفحه ی 296
3.همان.صفحه ی 297
4.همان.صفحه ی 298

عطیه پاک آیین